Mexicaanse bakstenen wiet: een persoonlijke reis door nostalgie en moderne nieuwsgierigheid

Mexicaanse brick weed - alleen al het horen van deze woorden doet me teruggaan in de tijd. Voor veel veteraan-rokers roept het herinneringen op aan klonterige bruine blokken cannabis, zaadjes die op tafel ploften en een harde rook die de keel dichtbrandde. Voor nieuwere liefhebbers die zijn opgegroeid met de huidige buds uit dispensariums, is brick weed bijna mythisch - een overblijfsel uit een old-school cannabistijdperk. Ik heb de unieke kans gehad om deze beruchte samengeperste marihuana zowel vroeger als recentelijk uit nieuwsgierigheid te ervaren. In deze post deel ik mijn brick weed ervaring - waarbij ik persoonlijke anekdotes meng met feitelijke inzichten - om iedereen die nieuwsgierig is naar het proberen van Mexicaanse brick weed vandaag de dag te helpen begrijpen wat de geschiedenis is, de kenmerken en hoe het zich verhoudt tot moderne soorten.

Terug in de tijd: de opkomst van Mexicaanse baksteenwiet

Mijn reis met Mexicaanse brick weed begint eind jaren 90, maar het verhaal begint al veel eerder. Brick weed verwijst naar cannabis die in dichte, compacte bakstenen is geperst voor smokkel(Brick Weed - The Old Days). Deze verpakkingsmethode nam een vlucht halverwege de 20e eeuw, toen de vraag in de Verenigde Staten explosief steeg en het verbod het vervoer van losse kruiden riskant maakte. Door marihuana in bakstenen te comprimeren, konden smokkelaars grote hoeveelheden goedkoop en efficiënt verbergen en verzenden tijdens het hoogtepunt van de War on Drugs(Brick Weed - The Old Days).

Why Mexico? Quite simply, Mexico was perfectly positioned to supply the U.S. illicit market. Cannabis cultivation flourished in Mexico's rural mountains, often from hardy Mexican landrace strains adapted to the climate. In the 1960s and 70s, Mexican brick weed reigned supreme, with cartels mass-producing it and smuggling it across the border in huge quantities(Brick Weed: The Nostalgia of Compressed Cannabis - Sensi Seeds). In fact, by the 1970s an estimated 70-90% of the cannabis consumed in the U.S. was smuggled from Mexico, much of it in brick form(Mexican Brick Weed_ A Comprehensive Analysis of It.pdf). It became the predominant form of cannabis in America in that era, simply because home-grown or legal weed wasn't an option for most people(What Is Brick Weed? Compressed Cannabis Explained By Zamnesia - Zamnesia USA)(Brick Weed 101: What It Is And How It's Made - RQS Blog). This old-school cannabis was cheap, abundant, and ubiquitous - if notoriously low in quality.

Other countries produced brick weed (Colombia, Paraguay, Thailand, even domestic growers)(Mexican Brick Weed_ A Comprehensive Analysis of It.pdf), but "Mexican brick" became the generic term because Mexican cartels dominated the trade(The rise and fall of 'brick weed' - CannaConnection). Smugglers loved it: a single brick might weigh 0.5 to 1 kilogram, maximizing profit per trip(Mexican Brick Weed_ A Comprehensive Analysis of It.pdf). And for consumers, it was often the only weed available. As one cannabis historian notes, compressing herb into bricks made it easy to transport and"brick weed was easily the most consumed type of cannabis before home cultivation took off in the 1970s and 1980s"(Brick Weed 101: What It Is And How It's Made - RQS Blog). In those prohibition-era days, you didn't walk into a store to buy buds; you bought a chunk of whatever your dealer had - usually a seedy slab of Mexican brick.

Wat is Mexicaanse wiet? (Kenmerken en kwaliteit)

Dus, wat hebben we nu precies in die beruchte bakstenen? Mexicaanse baksteenwiet is in wezen cannabis van lage kwaliteit die in een massief blok is geperst(The rise and fall of 'brick weed' - CannaConnection). Het heeft nooit bekend gestaan om de kwaliteit, maar het heeft een aantal duidelijke kenmerken:

• uiterlijk: In samengeperste vorm ziet baksteenwiet er afgeplat uit en bruinachtig of donkergroen van kleur(Brick Weed - The Old Days). Mijn eerste baksteen was letterlijk een baksteenvormige plak wiet van ongeveer een centimeter dik. Het was droog aan de buitenkant, soms zelfs poederig of schilferig. Van binnen kon het op sommige plekken vreemd vochtig of plakkerig zijn. Visueel is het werelden anders dan de ijskoude groene klompjes die we tegenwoordig zien - geen levendige kleuren of glinsterende trichomen, gewoon een gematteerd groenbruin brok plantmateriaal.
• inhoud: In tegenstelling tot moderne sinsemilla toppen (die zaadloos zijn), bevatte brick weed bijna altijd veel zaden, stengels en bladeren die samen met de bloemen werden geperst(The rise and fall of 'brick weed' - CannaConnection)(Brick Weed - The Old Days). Hele planten werden vaak ongetrimd in de hydraulische pers gegooid. Ik herinner me levendig dat ik stukken van een baksteen uit elkaar wrikte en een half uur bezig was met het uitpluizen van zaden en stengels. (Die zaden zouden knallen en ontploffen als je ze per ongeluk in een joint aansteekt!) De extra plantenresten voegden gewicht toe, maar geen kwaliteit - een klassiek geval van kwantiteit boven kwaliteit.
• geur en Smaak: De geur van bakstenen wiet is onmiskenbaar... en niet op een goede manier. Verwacht een doordringende, muskusachtige geur met een vleugje ammoniak - een teken dat het niet goed is uitgehard en misschien zelfs wat schimmel heeft opgelopen(Brick Weed 101: What It Is And How It's Made - RQS Blog). In mijn ervaring rook een vers gekraakte baksteen vaag naar hooi, vuil en iets bijtends. Eén vleugje en je weet dat het geen goede ganja is. De smaak bij het roken was net zo ruw: aards, bijtend en hard. Een vriend van me grapte dat bakstenen wiet smaakte naar "verbrand grasmaaisel en oude sokken". Dat is niet ver gezocht - zelfs cannabiskenners uit het verleden prezen zelden de smaak van bakstenen wiet.
• potency: Perhaps the biggest difference is in its strength. Mexican brick weed was (and is) relatively low in THC. Because of hasty farming and the brutal compression process, much of the psychoactive resin is lost or degraded. Lab testing wasn't a thing back then, but estimates put brick weed around 5% THC on average, with the best batches maybe hitting 8-10%(What Is Brick Weed? Compressed Cannabis Explained By Zamnesia - Zamnesia USA)(Brick Weed: The Nostalgia of Compressed Cannabis - Sensi Seeds). To put that in perspective, today's dispensary cannabis often ranges 15-25% THC or more. Brick weed's low potency often yielded a weak, short-lived high - unless you smoked a ton of it. It did contain a lot of CBN (a breakdown product of THC) which can make the effects more sedative. In my younger days, we'd sometimes get a "couch-lock" stone from brick weed, but it was more from sheer quantity smoked than quality. As one article puts it, 5-10% THC pales in comparison to the 15-30% found in the current market(

Effecten: Als je niet flauwvalt van het hoesten, is de high van bakstenen wiet over het algemeen mild en steenachtig. Ik herinner me dat het vaak eerder een zwaar, slaperig gevoel opwekte dan een heldere of euforische high. Je krijgt er "een buzz van, maar verder gaat het niet", zoals een cannabisschrijver opmerkt(Brick Weed: The Nostalgia of Compressed Cannabis - Sensi Seeds). Voor beginnende gebruikers is dit mildere effect misschien wel makkelijker te verdragen dan de one-hit-quit soorten van tegenwoordig. Maar voor iedereen met een tolerantie stelt bakstenen wiet meestal teleur - je kunt gewoon geen sterke high krijgen, hoeveel je ook neemt, vanwege dat lage THC-plafond. Ik heb in het verleden zelfs een hele joint van 2 gram bakstenen opgerookt en voelde alleen een lichte verandering in het hoofd en een sluipende hoofdpijn.

In short, Mexican brick weed is a textbook example of "low-quality cannabis." The pressing process smashes the trichomes (the crystals that contain THC and terpenes) and exposes the plant to contaminants, which ruins the potency and flavor(What Is Brick Weed? Compressed Cannabis Explained By Zamnesia - Zamnesia USA)(The rise and fall of 'brick weed' - CannaConnection). It often came dry and crumbly or damp and moldy, a gamble with each batch(What Is Brick Weed? Compressed Cannabis Explained By Zamnesia - Zamnesia USA). We accepted seeds, stems, uneven moisture, and mystery potency as normal back then. By today's standards, nearly every brick was schwag. One source bluntly states "the answer is a straight-up no" if you ask whether brick weed is worth it(The rise and fall of 'brick weed' - CannaConnection) - and I can't argue. But nostalgia is a funny thing; for many of us, those scrappy bricks were our introduction to cannabis.

Bakstenen wiet vs. de hedendaagse cannabis: hoe zijn ze te vergelijken?

Cannabis is lichtjaren geëvolueerd sinds het tijdperk van de bakstenen wiet. Om de verschillen echt duidelijk te maken, vergelijken we Mexicaanse bakstenen wiet (van de oude stempel) en moderne hoogwaardige cannabis naast elkaar:

Aspect	Mexicaanse bakstenen wiet (old school)	Moderne Cannabis Soorten (Dispensary-Grade)
Uiterlijk en vorm	Samengeperste baksteen of blok; plat, bruin/groene kleur; erg droog of soms beschimmeld. Samengeperste marihuana ziet er vaak uit als hooibalen.	Losse toppen/bloemen; pluizig of dicht, levendig groen met oranje haren en ijzige trichomen. Visueel aantrekkelijk.
Typische THC sterkte	Laag (~5-10% THC) - cannabis van lage kwaliteit met milde effecten. Vaak hoog CBN (afgebroken THC) dat meer sedatie dan euforie veroorzaakt(Brick Weed: The Nostalgia of Compressed Cannabis - Sensi Seeds).	Hoog (15-25%+ THC) - veel krachtiger. Ook rijk aan andere cannabinoïden (CBD, etc.), afhankelijk van de soort. Sterke psychoactieve effecten.
Inhoud (zaden & stengels)	Bevat veel zaden, stengels en bladeren door elkaar(The rise and fall of 'brick weed' - CannaConnection). Vaak een hele plant samengeperst om bulk toe te voegen. Moet geplukt/schoongemaakt worden voor gebruik.	Vrijwel zaadloos (van sinsemilla vrouwelijke planten). Toppen worden ontdaan van overtollige stengels/bladeren. Bijna alle bruikbare bloemen, heel weinig afval.
Aroma & Smaak	Scherpe "boerengeur" met ammoniak of muskus van slechte uitharding(Brick Weed 101: What It Is And How It's Made - RQS Blog). Scherpe, scherpe rook die de keel kan verbranden. Smaak is aards en ruw - niet aangenaam.	Diverse terpeenaroma 's (fruitig, skunky, denneachtig, etc.) afhankelijk van de soort. Zachte rook of damp wanneer het goed is uitgehard. Smaakvol en geurig, bedoeld om goed te smaken.
Effecten & high	Over het algemeen een zwakke high; milde ontspanning of slaperigheid. Moeilijk om echt "stoned" te worden - meer een subtiele buzz tenzij er veel wordt geconsumeerd. Kan zwaar en slaperig zijn door afbraak.	intense effecten die overeenkomen met de soort (opwekkend, ontspannend, creatief, etc.). Gemakkelijk om erg high te worden, zelfs met een kleine hoeveelheid. Meer helder in het hoofd of gerichte effecten bij THC- of CBD-rassen met een hoog THC-gehalte.
Beschikbaarheid vandaag de dag	Zeldzaam op legale markten. Nog steeds te vinden in sommige regio's van Mexico, Zuid-Amerika en Azië (vaak goedkoop verkocht aan de lokale bevolking)(Brick Weed 101: What It Is And How It's Made - RQS Blog). In de VS meestal alleen te vinden via illegale kanalen of als nostalgische nieuwigheid.	Op grote schaal verkrijgbaar waar cannabis legaal is (apotheken, coffeeshops). Consumenten kunnen kiezen uit talloze soorten van hoge kwaliteit. Zwarte markten geven nu ook de voorkeur aan toppen van betere kwaliteit vanwege de vraag van consumenten.

Zoals de tabel laat zien, is de kloof tussen de oude bakstenen wiet en de moderne toppen enorm. Het is echt dag en nacht. De cannabis van tegenwoordig wordt met zorg gekweekt - soorten worden gekweekt voor een hoog THC-gehalte of rijke smaken, toppen worden zorgvuldig uitgehard en kwaliteit staat voorop. Bij bakstenen wiet ging het er daarentegen om aan de vraag te voldoen met puur volume, waarbij kwaliteit werd opgeofferd voor kwantiteit(The rise and fall of 'brick weed' - CannaConnection). Het is geen wonder dat bakstenen wiet grotendeels is verdwenen waar legalisatie of betere kweekmethoden ingang hebben gevonden(The rise and fall of 'brick weed' - CannaConnection). Waarom zouden consumenten teruggaan naar bakstenen als ze zaadloze bloem van topkwaliteit kunnen krijgen?

Toch is er iets merkwaardigs gebeurd: in plaats van helemaal vergeten te zijn, heeft brick weed een nostalgische, bijna legendarische status gekregen onder oudere cannabismensen. Degenen onder ons die het "schwag tijdperk" hebben overleefd, wisselen verhalen uit over de slechtste (of grappigste) bricks die we ooit hebben gehad. En sommige jongere rokers, overspoeld met krachtige kush en koekjes soorten, vragen zich af hoe het roken van die oude "dirt weed" eigenlijk was.

Persoonlijke baksteen wiet ervaringen: Nostalgie ontmoet realiteit

Voor mij is Mexicaanse wiet niet alleen een concept - het is een persoonlijke geschiedenis. Mijn ervaring met wiet begon als een overgangsrite. Op de universiteit begon iedereen met het roken van goedkope wiet die we konden vinden. Ik herinner me dat we ons verdrongen in de garage van een vriend, waar we met een CD-doosje en een creditcard zaden zeefden uit een afgebrokkelde ons "Mexican regs" (gewone wiet). Het was vervelend, maar ook een bindingsritueel - lachen als de zaden knalden onder de hitte van onze joints, vergelijken wie een fatsoenlijke buzz kreeg en wie alleen maar hoofdpijn.

Eén levendige herinnering springt eruit: de hardste joint die ik ooit gerookt heb. We hadden een baksteen die zo droog was dat hij praktisch tot stof veranderde bij het breken. We rolden een dikke joint (denken dat groter = sterker) en gaven hem door. Na twee trekjes voelde ik dat mijn keel in brand stond. Ik hoestte ongecontroleerd, met tranen in mijn ogen, terwijl mijn maatje uitriep: "Dit spul smaakt naar pure mest!" Ondanks de hoest bleven we vastberaden doorroken - om ons na het roken te realiseren dat we slechts licht high waren en enorme dorst hadden. Wiet met bakstenen brandde vaak meer dan dat het zoemde. Zoals een Reddit-gebruiker het perfect verwoordde, het "verbrandde de keel" en gaf afnemende opbrengsten naarmate je meer rookte - je bereikte een plafond en werd gewoon niet hoger. Dat was precies onze ervaring.

En toch kijken we met liefde terug op die tijd. Er is een zekere kameraadschap en nostalgie verbonden aan bakstenen wiet. Het was alomtegenwoordig genoeg om bijnamen te krijgen als "Reggae weed", "Reggie" of "schwag", en het omgaan met de eigenaardigheden ervan maakte deel uit van de cannabiscultuur van die tijd. Oudere tokers halen soms herinneringen op aan hoe "we geen mooie designer soorten hadden, maar gewoon wat bakstenen wiet we konden krijgen, en dat waardeerden we!" Daar zit waarheid in - als je niets anders kent, maak je het beste van wat je hebt. We leerden de subtiele high die het gaf te waarderen, te genieten van het proces van het draaien van meerdere joints (want één was nooit genoeg), en een band te smeden over de gedeelde strijd van het roken van subpar wiet. Op een vreemde manier bouwde bakstenen wiet een gemeenschap.

We gaan nu verder: uit pure nieuwsgierigheid (en ja, nostalgie) heb ik onlangs weer een klein stukje Mexicaanse bakstenen wiet weten te bemachtigen. Het was niet makkelijk te vinden - in het tijdperk van de apotheken werd ik wel eens raar aangekeken als ik naar bakstenen wiet vroeg! Een vriend van een vriend had een connectie en een week later had ik een baksteen ter grootte van een handpalm in mijn handen die er identiek uitzag als die van tientallen jaren geleden. Op het moment dat ik het zakje openscheurde, drong die muskusachtige boerengeur mijn neus binnen en grijnsde ik. Daar gaan we weer, dacht ik.

Ik besloot om deze baksteen met dezelfde zorg (of gebrek daaraan) te behandelen als we toen deden - dat wil zeggen, niet veel. Ik plukte er een paar stengels en zaden uit en rolde vervolgens een joint zonder rehydratie of speciale voorbereidingen. De rook was precies zoals ik me herinnerde: hard, aards en veroorzaakte een hoestbui. En de high? Mild en zacht; een lichte buzz in het hoofd en zware ogen die na een uur wegebden. Ik zal niet liegen, de ervaring was vooral nostalgisch - het herinnerde me eraan hoe ver cannabis is gekomen. Maar ik voelde ook een vreemde waardering voor deze smerige baksteen. Het maakte me dankbaar voor de kwaliteit waar ik nu toegang toe heb en gaf me een tastbaar verhaal om te vertellen. Het roken ervan was als het ontmoeten van een oude bekende uit je verleden - een beetje ongemakkelijk, niet echt prettig, maar betekenisvol in de context.

Eén ding dat me opviel was hoe ritualistisch het hele proces was. In tegenstelling tot het openen van een kindveilige pot met premo toppen, kostte het bereiden van brick weed moeite - en dat werd een deel van de sessie. Het openbreken, lachen om de geur, jongere vrienden leren hoe ze moeten "ontzaden" - het veranderde in een geschiedenisles en een bindingsactiviteit. In het tijdperk van verdampers en THC percentages op etiketten, had het bijna iets charmants om terug te gaan naar de basis met deze brokkelige brick. Toch, toen de nostalgie eenmaal wegebde (en de hoest wegebde), greep iedereen blij naar de pot verse topwiet op tafel om het gehemelte te reinigen. 😅

Is het veilig om vandaag Brick Weed te proberen (Risico's & Overwegingen)

Als mijn verhaal je nieuwsgierig heeft gemaakt naar Mexicaanse brick weed voor je eigen throwback experiment, zijn er een paar veiligheidsoverwegingen en voorbehouden om in gedachten te houden:

• legale status: Eerst en vooral moet je op de hoogte zijn van de wet. Op veel plaatsen kun je bakstenen wiet alleen vinden op illegale markten. Mexico is op weg naar legalisatie van cannabis (een wet uit 2021 staat recreatief gebruik in theorie toe), maar de traditionele handel in bakstenen blijft meestal bestaan in ongereguleerde kanalen. In de VS of Canada is het onwaarschijnlijk dat je bakstenen wiet zult vinden in een legale apotheek - je kijkt dan naar illegale import, wat illegaal is. Ken je lokale wetten en onthoud dat het bezit van geïmporteerde bakstenen wiet juridische risico's met zich mee kan brengen. (Ironisch genoeg heeft legalisatie bakstenen wiet grotendeels overbodig gemaakt - kartels zijn overgestapt op andere drugs en kleine boeren die het vroeger kweekten zijn vaak achtergebleven)
• onbekende herkomst & kwaliteit: Als je bakstenen wiet koopt, heb je meestal geen idee welke soort het is, hoe het gekweekt is of waarmee het besmet kan zijn(The rise and fall of 'brick weed' - CannaConnection). Pesticiden, fungiciden of andere versnijdingsmiddelen kunnen erin zitten. Bovendien kunnen oude bakstenen schimmel of bacteriën ontwikkelen. Als je wat krijgt, inspecteer het dan goed. Ruik eraan - een sterke ammoniak- of schimmelgeur is een rode vlag voor schimmel(Brick Weed 101: What It Is And How It's Made - RQS Blog). Zoek naar witte donzige vlekken of zwarte stippen (schimmelkolonies) - consumeer uiteraard geen beschimmelde wiet. Een lichte gele of bruine donzigheid kan gewoon verouderde trichomen zijn, maar gebruik je gezonde verstand. Bij twijfel, gooi het weg.
• fysieke hardheid: Zoals beschreven is brick weed zwaar voor de longen. De rook kan extreem hard zijn en hoest opwekken door de droogte en het resterende chlorofyl van slechte curing. Als je ademhalingsproblemen hebt of niet gewend bent om joints te roken, doe het dan rustig aan. Vermijd misschien het gebruik van een waterpijp of pijp voor brick weed (directe hits kunnen zeer intens zijn op de keel). Sommige gebruikers mengen brick weed met een beetje vers kruid of zelfs munt/thee bladeren om de rook te verzachten - jouw beslissing, maar verwacht wat hoesten.
• lage potentie (niet overdrijven): Het is makkelijk om te denken "Dit spul is zwak, ik rook gewoon een ton". Maar vergeet niet dat zelfs cannabis met een lage THC waarde je nog steeds beïnvloedt - en het inhaleren van rook in te grote hoeveelheden is niet goed voor je gezondheid. Doe het rustig aan als je geen regelmatige roker bent. De high zal waarschijnlijk mild zijn, maar je kunt hoofdpijn krijgen of je gewoon opgebrand voelen als je te veel forceert. Aan de andere kant, als je een lage tolerantie hebt, kan die 5% THC je nog steeds een beetje stoned maken. Ieders lichaam reageert anders, dus behandel brick weed met hetzelfde respect als een onbekende edible: begin klein, kijk hoe je je voelt.
• potentieel voor paniek: Een eigenaardigheid die ik wil noemen - omdat baksteenwiet vaak hoog in CBN en laag in de opwekkende terpenen zit, kan het effect een beetje zwaar of dof zijn. Een paar mensen die ik ken werden zelfs angstiger van het roken van baksteenwiet omdat ze zoveel moesten roken om high te worden, wat leidde tot veel rook inhalatie en soms een hartkloppingen door de inspanning. Het is een beetje contra-intuïtief (omdat THC laag is), maar let gewoon op je lichaam. Als je je niet goed begint te voelen, neem dan een pauze, haal wat frisse lucht en hydrateer.

Tips om vandaag Mexicaanse wiet te proberen

Als je nog steeds staat te popelen om het verleden te proeven en bakstenen wiet te proberen, dan zijn hier wat praktische tips om je ervaring veiliger en aangenamer te maken:

Zoek zorgvuldig en ethisch: Probeer het te krijgen via een betrouwbare vriend of bron die kan garanderen dat het echt ouderwetse baksteenwiet is (en niet gewoon heel slechte zelfgekweekte wiet). Vermijd, indien mogelijk, het steunen van gevaarlijke kartelactiviteiten - soms hebben kwekers of verzamelaars baksteenwiet als nieuwigheid. Zet in ieder geval nooit je veiligheid op het spel of ga niet om met schetsmatige situaties alleen maar om het te vinden. Dat is het niet waard.

Opruimen: Als je die baksteen uitpakt, bereid hem dan goed voor. Gebruik een bakje om hem uit elkaar te halen. Verwijder alle zaden en stengels - dit zal de rook enorm verbeteren. Zaden smaken niet alleen afschuwelijk, maar kunnen ook ontploffen als je ze aansteekt (waardoor je schrikt en je je mogelijk verbrandt). Stengels voegen hardheid toe. Ouderwetse truc: gebruik een creditcard of rijbewijs om voorzichtig door de verkruimelde wiet te schrapen, waarbij je de zaden eruit veegt. Het kost tijd, maar beschouw het als onderdeel van het authentieke ritueel!

1. rehydrate the Bud: Brick weed is often extremely dry (or unevenly moist). Rehydrating it can improve the smoke and revive some aroma. One easy method is to tuck a slice of orange or lemon peel into a jar with the broken-up weed for a day or two(What Is Brick Weed? Compressed Cannabis Explained By Zamnesia - Zamnesia USA). The peel's moisture and oils will seep in - just check daily to prevent any mold. Another quicker method: put your weed in a perforated jar or in a damp paper towel (not touching directly) and steam it gently. For example, hold the jar above a boiling kettle for 30 seconds to infuse some moisture(What Is Brick Weed? Compressed Cannabis Explained By Zamnesia - Zamnesia USA). Be careful not to soak it - you want it just a bit springier. I personally sealed my brick pieces in a jar with a small piece of tortilla (a trick I learned from a Mexican friend) - it softened it up nicely overnight.
2. gebruik een grinder: Als je een grinder hebt, gebruik die dan na het rehydrateren. Bakstenen wiet is zo stevig samengeperst dat het met de hand breken klontjes achterlaat. Een grinder maakt er een gelijkmatige consistentie van, waardoor het gelijkmatiger brandt. Zorg er wel voor dat je je grinder na afloop schoonmaakt - oude droge wiet kan veel resten achterlaten.
3. rol joints of blunts: Mijn ervaring is dat joints of blunts de beste manier zijn om brick weed te roken. De mix van zaden/stelen (als die er nog zijn) en harde rook kan onaangenaam zijn in een pijp. Een joint biedt een filter (als je een kruk/tip gebruikt) en koelt de rook een beetje af. Bovendien kun je grote joints rollen om de lage potentie te compenseren. Blunts (cannabis gerold in tabaksbladeren) waren destijds ook populair voor brick weed, omdat de tabak een deel van de hasjsmaak kan maskeren en een buzz kan toevoegen. Wees je er wel van bewust dat dat een extra laag van hardheid en gezondheidsrisico met zich meebrengt vanwege de tabak.
4. stel realistische verwachtingen: Het doel van het proberen van brick weed vandaag de dag moet de ervaring en nostalgie zijn, niet het najagen van een mind-blowing high. Ga in de wetenschap dat het waarschijnlijk een zacht, mogelijk kortstondig effect zal zijn. Geniet van het proces zelf - de nieuwigheid van het vasthouden van een stuk levende geschiedenis. Als je in een groep bent, maak het dan leuk door het te vergelijken met moderne wiet in real-time. Maar verwacht niet dat het kan concurreren met je favoriete top-shelf soort. Zoals een cannabis blogger opmerkte, "naar de maatstaven van vandaag, was het allemaal bunk"(What Is Brick Weed? Compressed Cannabis Explained By Zamnesia - Zamnesia USA) - en dat is oké.
5. mix met betere wiet (optioneel): Als je de smaak helemaal ondraaglijk vindt, kun je een beetje moderne wiet of zelfs een kruidenmengsel (zoals mullein of damiana) mixen om het te verzachten. Dit is natuurlijk valsspelen - je krijgt niet de pure brick weed ervaring - maar het kan het smakelijker maken. Een snufje verse dank bud kan ook de potentie opkrikken zodat je iets voelt. Op deze manier rook je nog steeds voornamelijk brick weed maar met een kicker.
6. nazorg: Zorg dat je wat water of thee bij de hand hebt om je keel te verzachten. Misschien wil je ook een vervolgbowl met goede wiet om de smaak weg te werken. 🍵 In mijn geval heb ik na de bakstenen joint honing-gemberthee gedronken voor mijn keel en dat hielp. Ook is het een goed idee om de kamer te luchten - bakstenen wietrook is scherp en kan blijven hangen (de geur is niet zo vettig als die van hoogwaardige wiet, maar het is op zijn eigen manier muf en sterk).

Als je deze tips volgt, krijg je in ieder geval een veiligere en soepelere sessie van Mexicaanse brick weed. Onthoud dat een deel van de charme (als we het zo kunnen noemen) bestaat uit het omarmen van de ruwe randjes van deze ervaring!

Conclusie: het verleden omarmen, ogen op de toekomst gericht

Mijn reis met Mexicaanse wiet was een mix van nostalgie en realiteitscontrole. Aan de ene kant koester ik de herinneringen - de gemeenschappelijke lach, het gevoel van "we zitten hier samen in" dat gepaard ging met het roken van dergelijke ouderwetse cannabis. Het is een herinnering aan hoe ver de cannabiswereld is gevorderd, van clandestiene bakstenen tot legale potten met designer buds. Aan de andere kant onderstreept het opnieuw bekijken van wiet in moderne tijden waarom het uit de gratie is geraakt: de inferieure kwaliteit, de onbekendheid en het enorme contrast met de hedendaagse cannabiservaring.

Belangrijkste conclusies: Mexicaanse brick weed was een product van zijn tijd - geboren uit noodzaak en illegaliteit, niet uit zorgvuldig vakmanschap. Het domineerde een vervlogen tijdperk waarin consumenten weinig keus hadden. Vandaag de dag overleeft het alleen nog op de zwarte markt en in de verhalen van degenen die het gebruikten. Voor nieuwsgierige avonturiers kan het een leuke geschiedenisles en een knipoog naar het verleden zijn, maar het is niet iets wat je verkiest boven moderne cannabis van hoge kwaliteit. Als je het toch probeert, doe het dan veilig en met lage verwachtingen. Misschien krijg je een nieuwe waardering voor de rijke smaken en krachtige highs waar we nu mee verwend worden.

Uiteindelijk is de erfenis van Mexicaanse baksteenwiet er een van veerkracht en cultuur - het vertegenwoordigt een tijd waarin cannabisliefhebbers het deden met wat ze hadden en er een subcultuur omheen bouwden. Ik ben dankbaar dat ik het heb meegemaakt, maar ik ben nog dankbaarder dat ik leef in een tijdperk van legale, in het lab geteste soorten waar "schwag" grotendeels een herinnering is.